De Red Sharks naar de Finale van het EJK Div I

Het water kookte. De lichten weerkaatsten op het oppervlak als bliksemflitsen. En daar, stonden onze Red Sharks. Niet als spelers. Maar als strijders.

België begon furieus. De bal ging razendsnel van hand tot hand en na de eerste time stond het 4–3 voor de Red sharks. Bulgarije probeerde te reageren, maar onze verdediging was een muur van wilskracht. 

De Red Sharks speelden met een mes tussen de tanden. Met controle en Klasse. De coach riep: “Blijf kalm, blijf scherp!” Na het missen van enkele penalty's kwam de Bulgaarse storm, hard, fysiek. Ze trokken aan alles waar ze konden aan trekken, duwden onder water en scoorden drie keer. België wankelde, was verbaasd maar brak niet. Onze keeper ranselde een bal uit de kruising die je alleen in slow motion kon zien. 

Alles staat op het spel en de klok tikt. De spanning was ondraaglijk. België vocht met alles wat ze hadden. Een snoeiharde backhand, een interceptie op het randje, het publiek stond op de banken. 

Spelers hapten naar adem, kramp, bloed, pure uitputting een hel in het water. Maar niemand gaf op. Eén goal elk. 11-11 En toen… penalty’s.

Bulgarije mocht beginnen, speler na speler scoorde en er waren net geen saves. Maar was het aan de Bulgarije en bam, een geweldige redding  van onze keeper. België bleef foutloos. De laatste penalty voor de Belgen, ' ik zou hem door de muur schieten' moest Boris gedacht hebben en knal door de muur.

16–15 België wint.

Na de Laatste penalty sprongen alle spelers in het water, sloegen elkaar in de armen, schreeuwden het uit. De coach viel op zijn knieën, de staff omhelsde elkaar. Supporters huilden. Dit was geen overwinning. Dit was een manifest. Een belofte: “We zijn niet klaar. We gaan voor goud.”

 

Periode1: 2-3

Periode2: 2-3

Periode3: 2-4

Periode4: 6-4

Penalty shootout: 6-4